Język japoński – pochodzenie

Język japoński jest jednym z najbardziej znanych języków na świecie, mimo, że jego przynależność genetyczna nie jest znana. Istnieje kilka teorii o pochodzeniu języka japońskiego, każda z nich odpowiednio wiarygodna.

Pierwsza łączy język japoński z koreańskim. Temat podobieństwa między dwoma językami może być politycznie kontrowersyjny ze względu na historyczne relacje między Japonią a Koreą jednak wydaje się najmocniejszy. Są wysnuwane również inne hipotezy. Niektóre z nich próbują powiązać język japoński z grupami językowymi Azji Południowej, takimi jak austronezyjska, austroazjatycka i tybetańska rodzina języków chińsko-tybetańskich. Począwszy od drugiej połowy XX wieku, wysiłki koncentrowały się bardziej na pochodzeniu języka japońskiego niż na jego przynależności genetycznej .

Coraz bardziej popularna teoria zakłada, że mieszany charakter języka japońskiego wynika z jego austronezyjskiego substratu leksykalnego i ałtajskiego superstratu gramatycznego. Zgodnie z jedną z wersji tej hipotezy, w prehistorycznej epoce Jōmon (ok. 10 500 do ok. 300 p.n.e.) w Japonii mówiono językiem pochodzenia południowego o systemie fonologicznym podobnym do języków austronezyjskich. 

Gdy kultura Yayoi została wprowadzona do Japonii z kontynentu azjatyckiego około 300 r. p.n.e., język południowej Korei zaczął rozprzestrzeniać się na wschód od południowej wyspy Kyushu wraz z tą kulturą, która wprowadziła do Japonii żelazne i brązowe narzędzia oraz uprawę ryżu. Ponieważ migracja z Korei nie odbywała się na dużą skalę, nowy język nie wyeliminował niektórych starszych elementów leksykalnych, choć był w stanie zmienić strukturę gramatyczną istniejącego języka. Dlatego, jak utrzymuje ta teoria, należy uznać, że japoński jest genetycznie spokrewniony z koreańskim (i być może ostatecznie z językami ałtajskimi), choć zawiera pozostałości leksykalne z języka austronezyjskiego. Teoria ałtajska nie jest jednak powszechnie akceptowana.

Kolejna dosyć ważna hipoteza zwana hipotezą uralską głosi, że język japoński związany jest z językami uralskimi . Kanehira Joji, lingwistka, która wysnuła tę hipotezę, oparła ją na kilku podobnych podstawowych słowach, podobnej morfologii i fonologii. Według niej na wczesnych Japończyków wpłynął język chiński, austronezyjski i ainu. Swoją teorię nawiązuje do „modelu podwójnej struktury” japońskiego pochodzenia między Jōmonem i Yayoi.
Istnieją również inne prawdopodobne teorie, jednak hipoteza łącząca język japoński z koreańskim wydaje się najmocniejsza.

BIBLOGRAFIA:
“Japanese Language.” Encyclopædia Britannica, Encyclopædia Britannica, Inc., www.britannica.com/topic/Japanese-language.
“Classification of the Japonic Languages – Wikipedia.” Qaz.wiki, pl.qaz.wiki/wiki/Classification_of_the_Japonic_languages.